‘Blijf menselijk en blijf met elkaar meedenken’
Sommige (technische) problemen zijn lastig op te lossen. Dat weten ze in Oudenbosch maar al te goed. Het interne telefoonsysteem wil maar niet naar behoren werken, terwijl de ondersteunende dienst doet wat het kan om het te repareren. Natuurlijk frustreert niet werkende apparatuur, maar door onderling verwachtingen uit te spreken en korte lijnen te houden, gaat de samenwerking met de ondersteunende dienst een stuk makkelijker.
“Ik zie niet wie je bent en ik hoor je niet. Bel me even op het mobiele nummer.” Het komt helaas nog te vaak voor dat Brendy Buckens, medewerker Wonen in Oudenbosch, dit moet zeggen als zij of haar collega’s een intern telefoontje opnemen. Al sinds ze na de oplevering van Sluispoort op de locatie kwam werken, zijn er problemen met telefonie in het complex, waar cliënten begeleid zelfstandig wonen.
“In het verleden hadden we draagbare telefoons waarmee je in de hoekappartementen slecht bereik had. Dat probleem is opgelost. We hebben nu een mobiele telefoon en een vaste telefoon. Maar als bewoners ons nu bellen op het interne telefoonsysteem en worden doorgeschakeld naar de mobiel, omdat we niet op kantoor zijn, dan horen wij niks en kunnen we niet altijd zien wie er belt, dus kunnen niet terugbellen.”
Het probleem is bekend bij de Ondersteunende Diensten. “We hebben een vast contactpersoon die doet wat hij kan, maar het ook druk heeft met andere Zuidwesterlocaties. Daar hebben we begrip voor, maar het is moeilijk uit te leggen aan de bewoners die nog steeds klachten hebben over onze bereikbaarheid.”
Een oplossing is er dus nog niet, maar het contact met de Ondersteunende Diensten verloopt wel beter dan voorheen. De invoering van Topdesk draagt daar positief aan bij. Meldingen die via dit systeem worden gedaan, worden goed opgepakt. Ook zijn er twee vaste klusjesmannen die
reparaties in het complex uitvoeren. “Zij weten hoe ze moeten omgaan met onze cliënten en begrijpen ook wat ons werk inhoudt. Dat is prettig”, zegt Brendy.
Verwachtingen naar elkaar uitspreken is, als het aan Brendy en haar collega’s ligt, het geheim van een goed samenspel. Zo werd de nieuwe medewerker preventie & veiligheid uitgenodigd bij een teamoverleg. “Als je op voorhand weet van elkaar waar je rekening mee kunt houden, begin je goed aan een samenwerking.”
Alleen de telefonie blijft dus een bron van irritatie. “Daarin moeten we onthouden dat we aan ieder nieuw contactpersoon bij de Ondersteunende Diensten goed uitleggen wat onze situatie is. Dat schept duidelijkheid en je voorkomt op voorhand irritatie omdat je elkaar niet begrijpt.”
De goede communicatie heeft de telefonieprobleem helaas nog niet helemaal opgelost. “Wat wel helpt, is dat je weet dat het langer gaat duren, waardoor je op zoek kunt gaan naar alternatieven.”
Ondertussen maakt Brendy zich wel zorgen: “Het gaat hier om de veiligheid van onze cliënten. Gelukkig zijn onze bewoners over het algemeen goed in staat zelf actie te ondernemen als ze ons willen bereiken. Maar met bewoners die daar meer moeite mee hebben, moet je goede afspraken maken. Zo is er een bewoner die geen mobiel heeft en afhankelijk is van de interne telefoon. Daar gaan we dus vaker langs om te kijken of het nog goed gaat.”
Klagen is echter geen optie, als het aan Brendy ligt. “Zeker sinds de coronaperiode besef je nog meer dat je het samen moet doen. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Blijf menselijk en blijf met elkaar meedenken.”
De term ‘samen’ is in coronatijd nog meer gaan spreken